Ania Nowak

W swojej praktyce choreograficznej zajmuje się wrażliwością i pragnieniem jako sposobami tworzenia alternatywnych wyobrażeń na temat możliwości ciała i języka. Bada miłość jako strategię generowania wiedzy, skupiając się na afektywnych ekonomiach troski i bliskości oraz podejmuje próbę redefiniowania zmysłowości. Jej prace prezentowane były m.in. w Sophiensaele i Akademie der Künste w Berlinie, Nowym Teatrze, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Art Stations Foundation w Poznaniu, National Center of Dance w Bukareszcie, Arts Santa Mònica w Barcelonie i Kulturhuset w Sztokholmie. Ukończyła studia choreograficzne w HZT Berlin. Mieszka i pracuje w Berlinie. http://technologiesoflove.tumblr.com

W Bez tytułu 3 [Ohne Titel 3] Ania Nowak poddaje refleksji możliwość utraty przywiązania do oczywistych kategorii i dualistycznych podziałów na myśl/czucie, materię/emocje, przyjemność/ból, wspólne/prywatne, erudycyjne/popularne. W performansie Nowak przygląda się dyscyplinom udzielania zgody i rytmom gniewu w późnym kapitalizmie. Bada język, pocałunek i oddech jako sposoby komunikowania.

Współpraca: Dusty Whistles, Jayson Patterson, Agata Siniarska, Ola Osowicz