07/07/2022
panel dyskusyjny

Kultura w Unii Europejskiej: przestrzeń wolności czy narzędzie socjotechniki?

Spotkanie z Frankiem Furedim, Vicky Richardson i Rafałem Ziemkiewiczem

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski zaprasza na czwarte spotkanie z cyklu dyskusji Napięcia kulturowe z udziałem artystów, pisarzy, kuratorów i myślicieli z Europy, których celem jest otwarcie nowych perspektyw w myśleniu o kwestiach dzielących współczesne społeczeństwa. Tym razem gościć będziemy Vicky Richardson – kuratorkę architektury, Franka Furedi – socjologa i komentatora społecznego oraz Rafała Ziemkiewicza – pisarza i komentatora politycznego. Co będzie przedmiotem sporu?

Unia Europejska opiera się na wartościach poszanowania godności ludzkiej, wolności, demokracji, równości, praworządności oraz praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości. (Artykuł 2)

To chwalebne wartości, jednak diabeł tkwi w szczegółach. Wsparcie UE dla kultury jest narzędziem „miękkiej siły” [soft power], dzięki któremu Komisja Europejska może realizować priorytety takie jak Europejski Zielony Ład i „Promowanie naszego europejskiego stylu życia”.

Jednocześnie UE karze Polskę za odmowę zapłaty 68 mln euro za zakwestionowanie nakazu zamknięcia kopalni węgla, mimo że węgiel ma strategiczne znaczenie dla polskiej gospodarki. Projekty dotyczące sztuki związane ze zmianami klimatycznymi są wspierane przez unijny program Kreatywna Europa, dostosowany do programu Europejskiego Zielonego Ładu Komisji, który ma na celu zajęcie się „egzystencjalnym zagrożeniem”, jakie niosą „zmiany klimatyczne i degradacja środowiska” w Europie.

Unia Europejska i finansowane przez nią projekty kulturalne mają na celu doprowadzenie do zerowej emisji gazów cieplarnianych do 2050 roku, podczas gdy państwa członkowskie UE importują 40% gazu z Rosji. Tak właśnie wygląda polityczna taktyka umyślnego używania niejednoznacznego języka [double speak] stosowana przez tę ponadnarodową organizację: działania kulturalne i artystyczne dotyczące zmian klimatycznych są kamuflażem dla twardej polityki UE, która zagraża produkcji energii w Polsce oraz potencjalnie zatrudnieniu około 83 tysięcy polskich i ukraińskich górników.

Swoboda przemieszczania się osłabia demokrację narodową, ale dla UE jest środkiem do rozwiązania kwestii równych praw, wedle których żaden pracownik/pracowniczka nie powinien/powinna być dyskryminowany/a bez względu na to, które państwo członkowskie UE zamieszkuje. Jednym z powodów, dla których 52% obywateli Wielkiej Brytanii zagłosowało za opuszczeniem Unii Europejskiej, był fakt, że priorytetowe zatrudnianie migrantów/migrantek z UE do niewykwalifikowanej pracy czy pracy o niskich kwalifikacjach doprowadziło do obniżenia płac brytyjskich pracowników i pracowniczek.

Równość płci jest kolejną priorytetową strategią Komisji Europejskiej. Równość szans jest kluczową podstawą demokratycznych społeczeństw, jednak strategia UE dąży do „ukierunkowanych działań” z „intersekcjonalnością” jako „horyzontalną zasadą jej wdrażania”, która zaostrza podziały, zamiast jednoczyć.

Unia Europejska nakłada na Polskę ogromne kary finansowe i wstrzymuje dofinansowanie rzędu kilku bilionów euro za samodzielne podejmowanie decyzji dotyczących stref wolnych od ideologii LGBTQ, przyjętych przez kilka polskich regionów i gmin, jednak warto zauważyć, że homoseksualizm został zalegalizowany w Polsce już w 1932 roku.

Taktyka stosowania „miękkiej siły” skłania państwa członkowskie do poddania się unijnym działaniom na rzecz równości i sprawiedliwości, bez względu na specyfikę każdego z tych krajów. Czy unijny program kulturalny rzeczywiście promuje równość, sprawiedliwość, wolność i dobrobyt? Czy promuje to, co najlepsze w sztuce i kulturze poszczególnych państw członkowskich? A może jest [unijny program kulturalny] narzędziem socjotechniki, bez względu na jakość artystyczną czy estetyczną? W jaki sposób UE może promować i aktywować europejskie wartości, gdy u progu UE stoi rosyjska agresja imperialna?

Dołącz do grona naszych gości i weź udział w dyskusji na temat tych trudnych, pełnych napięcia sprzeczności. Wstęp jest wolny. Spotkanie odbędzie się w Pracowni, pomieszczeniu za księgarnią Tarabuk w Zamku Ujazdowskim.

 

  • Kuratorzy
    • Manick Govinda
    • Agnieszka Kołek
Cykl spotkań sfinansowany ze środków
Partnerzy
Partnerzy medialni
  • Zdjęcie w tle
    • Fragment fotografii Jana Bortkiewicza Eurotongue 1999

    •  

  • O debacie
    • Wstęp wolny
    • Debatę w wersji angielskiej będzie można oglądać na żywo → na stronie YouTube
07/07/2022
18:30