Balansowanie wspólnoty – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Czy utrata równowagi może być zasobem? Co zostaje, gdy mijają niepokój i dezorientacja? W jaki sposób wspólnoty mogą odzyskać równowagę po doświadczeniu sytuacji niepewnych? Szczególnie teraz, w czasach, gdy powszechnie mówi się o global­nym kryzysie, a pytania dotyczące zbiorowego balan­sowania i balansowania zbiorowości stają się ważne jak nigdy dotąd.

Konferencja Balansowanie wspólnoty jest kolej­nym etapem projektu badawczego dotyczącego potencjału utraty równowagi jako wartościowego komponentu procesu twórczego. Traktując ten stan w szerszym pojęciu artystycznego zasobu, konferencja odnosi się do kwestii wspólnoty, wzbogacając jednocześnie kontekst wystawy Utrata równowagi, w której zestawione zostały spojrzenia artystów z wielu krajów na doświad­czenie tego zjawiska oraz ich refleksje nad nim.

Przez życie nie wiedzie nas żadne modus operandi czy gotowy protokół. Przez to raz na jakiś czas musi­my stawić czoła stanowi Taumel (niemiecki termin oznaczający utratę równowagi). Pojawia się on lokal­nie i ma charakter sytuacyjny, łącząc wiele różnych elementów. Może wyjaśnić, ale też i wprowadzić za­męt, może poruszyć niebo i ziemię: zdestabilizować. Według Platona jest to stan konstytuujący całość fi­lozoficznej myśli poprzez zdestabilizowanie podstaw wiedzy i wprowadzenie niepewności. Jako taka utrata równowagi jest określana jako zjawisko zmysłowo­-psychiczne wywołujące poczucie braku równowagi. Nawet w wymiarze jednostkowym musi być ona roz­patrywana w kontekście społecznego i przestrzenne­go środowiska oraz relacji emocjonalnych jednostki. Ma ona wpływ na poszczególne osoby, sieci, grupy i społeczeństwa. Nie ulega wątpliwości, że sposób, w jaki poruszamy się po utracie równowagi, jest wy­padkową naszego doświadczenia, refleksji oraz zaso­bów i reakcji otoczenia.

Konferencja Balansowanie wspólnoty jest próbą zgłębienia zjawiska utraty równowagi – szcze­gólnie w działaniach zbiorowości. Obejmując różne perspektywy wielu dyscyplin, konferencja ma na celu zebranie różnych poglądów na te­mat kreatywnego poruszania się w stanie utraty równowagi, wchodzenia weń i wychodzenia. Prezentując różnorodne głosy – od filozoficznych po reprezentujące nauki przyrodnicze, od histo­rycznych po przedstawiające badania estetyczne i artystyczne – będzie próbą zbadania strategii poruszania się w sposób produktywny w ramach naszych fizycznych i społecznych środowisk po stanie utraty równowagi.