Instituent Communitas
Organizacja: Dorian Batycka
Zapraszamy na dwa wieczory w przestrzeni wystawy Gotong Royong. Rzeczy, które robimy razem przygotowane we współpracy z Dorianem Batycka, poświęcone instytucjonalnym środowiskom artystycznym oraz ich tworzeniu w sytuacji, gdy artyści ponoszą ryzyko polityczne.
24/01/2018
18:00 - 20:00
Styrmir Örn Guðmundsson, Enric Floriddia i Dorian Batycka
Pierwszego wieczoru, krótki performans zaprezentuje artysta Styrmir Örn Guðmundsson. Będzie to krótka prezentacja jego nowej pracy wHAt You Are dOing WIth mY Life? (2017). Pokazana zostanie tez prezentacja Enrica Floriddia, artysty z Poitiers we Francji. Wspólnie z Dorianem Batycka pokażą Mobile Maps.
25/01/2018
19:00 - 21:00
Jan Moszumański, Artists at Risk, Erkan Özgen i Dorian Batycka
Drugi wieczór rozpocznie wykład performatywny Jana Moszumańskiego /over seeing without watching/. Następnie odbędzie się prezentacja Artists at Risk – organizacji, która działa na styku praw człowieka i sztuki, założonej przez Maritę Muukkonen oraz Ivora Stodolsky’ego, a także rozmowa z artystą i filmowcem Erkanem Özgenem. W ramach programu zostanie pokazany film Özgena Wonderland (2016) o głuchoniemym chłopcu imieniem Muhammed, który znalazł schronienie u rodziny Özgena niedaleko małej wsi Kobani w północnej Syrii. Film przedstawia historię ucieczki Muhammeda przed wojną. W rozmowie z Dorianem Batycka Artists at Risk i Erkan Özgen omówią znaczenie sztuki w odniesieniu do kwestii społecznych i politycznych oraz implikacje dla artystów i kuratorów pracujących w napiętej sytuacji politycznej.
/over seeing without watching/ Jana Moszumańskiego
to wykład performatywny z elementami akustycznego podszywania się. Wobec perspektywy technologicznej augumentacji wymiaru sprawiedliwości oraz proporcjonalnie do postępującej automatyzacji aparatu państwowego, administracja przejmuje kolejne obowiązki organu ścigania i służb zapobiegających niepokojom społecznym. Biorąc za punkt wyjścia obserwację Jacques Rancière'a, że “by móc w ogóle funkcjonować, wszelka administracja koniecznie potrzebuje języka” (The Ignorant Schoolmaster, 1987), na warsztat brany jest tu scenariusz cofnięcia się do przedjęzykowych środków komunikacji jako taktyki na rzecz emancypacji oraz możliwości wypracowania języka, którego reguły podlegałyby ewolucji w tempie uniemożliwiającym zastosowanie go jako podstawy dla zastosowania represji.
ARTISTS at RISK (AR)
to nowa instytucja działająca na pograniczu praw człowieka i sztuki. AR wyszukuje prześladowanych artystów sztuk wizualnych, pomaga im w wyjeździe z krajów ich pochodzenia, gości ich w tzw. AR-Safe Haven Residencies oraz organizuje i pomaga w realizacji projektów. Artyści, pisarze, kuratorzy, krytycy oraz uczeni są celem politycznych ataków i prześladowań w dużej części świata. Perpetuum Mobile (PM) założyła Artists at Risk (AR) jako platformę wsparcia dla takich artystów. Obejmuje pomoc w bezpiecznym opuszczeniu kraju pochodzenia i uzyskaniu dokumentów podróżnych, a także pomoc prawną i kierowanie artystów do AR-Safe Havens oraz miejsc pobytu w ramach sieci AR. AR pośredniczy w kontaktach z kilkoma miastami i sieciami zapewniającymi zagrożonym artystom (artists at risk) miejsce do życia i pracy.
Dorian Batycka
( krytyk sztuki i kurator, współpracuje m.in. z Hyperallergic, Selections, Frieze Blog i Nero. Zajmuje się przekrojowymi badaniami obejmującymi praktykę artystyczną, socjologię i geopolitykę. Jako kurator, brał udział w licznych wystawach i projektach międzynarodowych, w tym w: Royal College of Art, Londyn; Bait Muzna for Art Film, Oman oraz Pawilonie Malediwów na 55. Biennale w Wenecji. Od października 2015 r. pracuje jako kurator w Bait Muzna for Art Film (BMAF) – nowej instytucji zlokalizowanej w Maskacie, w Omanie. Instytucja zajmuje się eksplorowaniem rozwoju dyskursu we współczesnej sztuce i kinie, ze szczególnym uwzględnieniem świata arabskiego, poprzez zapewnianie dostępu do studiów produkcji filmowej i przestrzeni wystawowej.
Jan Moszumański-Kotwica
(ur. 1990 w Krakowie) pracuje z filmem, rzeźbą i dźwiękiem. Studiował sztuki piękne na akademiach w Krakowie, Oslo i Malmö. Interesuje się emocjonalnym krajobrazem systemów ideologicznych oddziałujących na jego życie oraz relatywnością wartości pracy materialnej i niematerialnej. Zajmuje się takimi kwestiami jak ekonomia wzniosłości i jej wyraz w pomnikach, bądź wynalezienie utowarowionego doświadczenia strachu w literaturze grozy, dokonane niemal równocześnie z nadejściem Rewolucji Przemysłowej, czyli pokrewieństwem między mgłą a smogiem. W multisensorycznym Sturm-und-Drunk new not-so-romantic-black-noise-show Death Wind rzuca wyzwanie romantycznemu ujęciu relacji między człowiekiem a naturą. Na przełomie lat 2016 i 2017 pracował jako asystent Bouchry Khalili dla documenta 14 w Atenach. Obecnie pracuje nad filmem poświęconym problematyce rekurencji we współczesnych mechanizmach kształtowania tożsamości VR Porn Must Be Third Person View or the Fun Is Gone: a Bubblecore Essay oraz nad projektem dla Ghetto Biennale w Port-au-Prince, który stanowi przyczynek do odnalezienia modelu duchowości sprawnie funkcjonującego w ramach tak zwanego nowego materializmu. Okazjonalnie przyjmuje alias Jan Moss.
Erkan Özgen
jest jednym z artystów, którzy wcześniej pracowali z Artists at Risk w Pawilonie AR w Atenach w 2017 r. Pochodzi z Amed we wschodniej Turcji i wciąż mieszka i tworzy w tym regionie.