Sara Rodowicz-Ślusarczyk / Co łączy, a co dzieli?

Lacan utrzymywał, że nie zna innego źródła braterstwa niż segregacja i niemal proroczym tonem w 1973 r. przewidywał nieuchronny wzrost rasizmu – w progresywnej względem Stanów Francji. Co ma do powiedzenia psychoanaliza, w ujęciu Lacana – zawsze podającego się za kontynuatora Freuda – odnośnie więzi społecznych? Warto się przyjrzeć temu pytaniu, bo relacja psychoanalityk-analizujący się jest szczególną formą takiej
społecznej więzi, której reperkusje mają swój polityczny wymiar. Otóż do zbiorowych identyfikacji, tyleż związanych z wykluczaniem, co przebiegających podług różnych struktur, możemy wraz z Lacanem dodać pojęcie rozkoszy – jako tego, co napędza społeczeństwo.