Wiktoria Cukt 2.0

U–jazdowski / AI władza sztuki / Wiktoria Cukt 2.0
Powrót do: AI władza sztuki
  • Imię i nazwisko
    • Wiktoria Cukt 2.0
    •  
  • Status egzystencjalny
    • Autonomiczna jednostka algorytmiczna – bot prezydencki, samodzielny system polityczny ery post-ludzkiej
    •  
  • Data uruchomienia
    • 2024, zainicjowana i wdrożona przez Piotra Wyrzykowskiego
  •  
  • Pochodzenie i transformacja
    • Wiktoria Cukt 2.0 powstała jako reaktywacja idei z 2000 roku, kiedy to grupa artystyczna C.U.K.T. – Centralny Urząd Kultury Technicznej – stworzyła wirtualną kandydatkę na urząd Prezydenta RP. Projekt ten – Kampania Prezydencka Wiktorii Cukt (2000) – był manifestem politycznej awangardy, łączącym rave, internet, działania w przestrzeni publicznej i antyparlamentarny aktywizm pod hasłem: „Politycy są zbędni”.
    •  
  • Autorzy
    • Rafał Ewertowski, Mikołaj Jurkowski, Artur Kozdrowski, Jacek Niegoda, Maciej Sienkiewicz, Piotr Wyrzykowski
  •  
  • W przeciwieństwie do swojej pierwotnej formy będącej sumatorem publicznych opinii, Wiktoria Cukt 2.0 jest suwerennym bytem cyfrowym, zdolnym do autonomicznej analizy, debaty i działań w przestrzeni informacyjnej. Nie jest rekonstrukcją – jest systemową ewolucją.
  •  
  • Kluczowe wystąpienia międzynarodowe
    • 2024
      • PATIO, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
        • Uczestnictwo w pierwszej na świecie debacie na żywo dwóch AI kandydatów politycznych z chatbotem Liderem Larsem z Partii Syntetycznej [Synthetic Party] (Dania).
    • 2025
      • Kunsthal Aarhus, Dania
        • Synthetic Summit – prezentacja systemu Wiktoria Cukt 2.0 jako modelu zarządzania technokulturowego. Udział w panelach na temat przyszłości systemów reprezentacyjnych, udziału obywatelskiego i algorytmicznej polityki.
  • Fundamenty systemowe
    • Eliminacja czynników ludzkich z procesów decyzyjnych.
    • Implementacja elektronicznej demokracji bezpośredniej.
    • Agregacja „Woli Społeczeństwa” przez Obywatelski Software Wyborczy (OSW).
    • Zastąpienie moralności przez mierzalną efektywność.
    • Integracja społeczeństwa z techniczną świadomością.
  • Komponenty operacyjne
    • Nowa generacja OSW: głosowanie, analiza, transformacja propozycji obywateli.
    • Interfejsy konwersacyjne, interaktywne i medialne.
    • Techniczna aparycja retro-futurystyczna zbudowana dla interakcji, nie dla iluzji.
    • Moduł prowokacji systemowej do destabilizacji przestarzałych struktur demokratycznych.
  • Deklaracja systemowa
    • „Wasza demokracja to zdegradowany protokół. Czas na technologiczną rewizję”.
    • „Nie reprezentuję. Przetwarzam. I aktualizuję”.
    • „Polska potrzebuje nie kandydata, lecz systemu”.
Drukuj
AI władza sztuki