Biuro budowy pomnika
Biuro budowy pomnika opowiada historię ludzi pochodzących z miasta, które przestało istnieć.
Zmuszeni do przeprowadzki bohaterowie nieporadnie próbują odnaleźć się w nowej sytuacji poprzez kreowanie własnych zasad rządzących rzeczywistością, opierających się na rutynie i powtarzalności specyficznych gestów. Ich czas wypełnia poszukiwanie czegoś, co mogłoby określić i zdefiniować ich tożsamość. Wśród nich jest sprzedawczyni biletów, która zaniedbuje swoje obowiązki zawodowe i życie osobiste, bez reszty oddając się nietypowej pasji, jaką jest zbieranie zębów. Z czasem kolekcjonerka uświadamia sobie, że jej zbiory to symboliczny kapitał, którym, jak za pomocą tytułowego pomnika, można sterować emocjami innych ludzi. Nieznaczna na początku kolekcja staje się więc potencjalnym narzędziem władzy.
Poprzez metaforyczne odwołanie do zbiorów muzealnych Breguła wskazuje na rolę dziedzictwa w życiu wspólnoty i w podtrzymywaniu spójnej tożsamości grupy, a także wraca do pytania o wykorzystanie muzeum jako instrumentu władzy.
Biuro budowy pomnika kieruje również naszą uwagę na sytuację ludzi zawieszonych w nie-miejscach – wrzuconych w nomadyczny tryb życia, zmuszonych do poszukiwania nowej przestrzeni życiowej i budowania od nowa relacji z otoczeniem. Miejsce, w którym zamieszkali bohaterowie, to przechodzący – jak oni – transformację tożsamości modernistyczny gigant, opuszczony przez użytkowników, dla których powstał.
Na wszystkie filmy z cyklu {Nowa nadzieja} wstęp wolny.
