Czy troska zaczyna się od ciekawości? Artystki, sztuka i praktyki troski – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

• Jak współczesne artystki rozumieją troskę? Czy jest ona obecna w ich praktyce zawodowej? O kogo artystki się troszczą, a kto troszczy się o nie? Czy troska jest konieczna, żeby robić sztukę wrażliwą na świat? Jak może splatać życie prywatne i zawodowe artystek? Czy jest siłą emancypacyjną?
• Poprzez wsłuchiwanie się w opowieści współczesnych artystek urodzonych w latach 70. i 80. XX wieku i przyglądanie się ich działaniom kulturoznawczyni Karolina Sikorska eksploruje różne wymiary troski. Na spotkaniu z udziałem kobiet, z którymi już przeprowadziła wywiady badawcze, opowie o projekcie Artystki i praktyki troski, realizowanym w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Zaprosi również do dyskusji nad różnymi aspektami doświadczania i wyrażania troski przez kobiety sztuki. W czasie spotkania spróbujemy się dowiedzieć, na ile troska może być kategorią organizującą praktykę artystek, na przykład jak się łączy z doświadczeniem macierzyństwa czy opieki nad osobami zależnymi, na ile stanowi ważny punkt odniesienia dla ich pracy, a także jakie jest jej współczesne znaczenie polityczne.

W spotkaniu wezmą udział:

• Dorota Hadrian – artystka sztuk wizualnych i scenografka, ur. w 1984 roku w Rudzie Śląskiej. Wychowała się na katowickim blokowisku. W latach 2004–2010 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom pt. Grzech cielca obroniła w pracowni prof. Józefa Murzyna. W 2021 roku uzyskała stopień doktory na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego, pod opieką prof. Grażyny Brylewskiej. Mieszka w Bytomiu, zatrudniona jest na stanowisku adiunktki w Instytucie Malarstwa i Edukacji Artystycznej Uniwersytetu KEN w Krakowie. W swojej twórczości zajmuje się rzeźbą, instalacją i wideo. Jej zainteresowania koncentrują się wokół szeroko pojętego humanizmu. Czerpie z ikonograficznych wzorców klasycznej sztuki europejskiej, operuje kulturowymi nawiązaniami, aluzjami i cytatami, a głównym przedmiotem jej badań artystycznych jest walka ze stereotypami obecnymi w kulturze i popkulturze. Jest matką dwójki dzieci – Huberta i Zuzanny.
•  
• Ola Kozioł – artystka interdyscyplinarna, performerka. Łączy ekspresję wokalną (śpiew biały) z tematami feministycznymi, ekologicznymi i posthumanistycznymi. Doktora sztuk wizualnych, asystentka na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Jej performansy często mają charakter procesualny, wspólnotowy i są zakorzenione w codzienności. Artystka współtworzy zespół Mutant Goat, Zespół Ludowy Byszewianie oraz grupę PRZEPRASZAM+.
•  
• Karina Marusińska – artystka interdyscyplinarna: autorka instalacji, obiektów, rzeźb, prac wideo, performansów, realizacji site-specific, działań artystyczno-społecznych. Często sięga po medium, jakim jest ceramika. Ukończyła Projektowanie Ceramiki na ASP we Wrocławiu (2003–2008) oraz International Post-Graduate Course Kaolin w ENSA w Limoges we Francji i w Jingdezhen w Chinach (2013–2014). Współtworzyła grupę projektową Wzorowo (2008–2014), należy do kolektywu Food Think Tank (od 2014) i grupy performerskiej Łuhuu! (od 2005). Pracuje na wrocławskiej ASP, współprowadzi Pracownię Ceramiki Kontekstualnej (od 2010).

• Spotkanie poprowadzi Karolina Sikorska – kulturoznawczyni, badaczka praktyk artystycznych, adiunktka w Instytucie Nauk o Kulturze UMK w Toruniu.

• Wydarzenie realizowane w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.