Postmodernizm: dobry czy zły?
Spotkanie z Esmé Partridge, Rachel Ara i Mariuszem Cieślikiem
Esmé Lily Katherine Partridge
jest pisarką i doktorantką filozofii religii na Uniwersytecie Cambridge. Jej specjalizacja obejmuje filozofię Islamu, konfrontacje tradycji z nowoczesnością i cyfrowe formy duchowości. Z wyróżnieniem obroniła pracę licencjacką na SOAS, University of London na temat Gen-Z, czarów i ich związku z postmodernizmem. Współpracowała z wydawnictwami takimi jak Renovatio (The Journal of Zaytuna College), Temenos Academy Review, ArabLit Quarterly, Muslim Institute, Traversing Tradition, Athwart Magazine, Genealogies of Modernity, Theos Think Tank, The Royal Society of Arts, UnHerd i The Critic.
Jako konsultantka działająca na styku religii i polityki, Esmé uczestniczy w inicjatywach dotyczących międzywyznaniowości, wolności religii i przekonań. Jest również członkinią sekretariatu grupy parlamentarnej ds. chrześcijaństwa na Bliskim Wschodzie. Jej teksty były publikowane między innymi przez Church Times, The Irish Catholic i The Week.
Rachel Ara
jest multidyscyplinarną artystką konceptualną, która w swojej pracy bada relacje pomiędzy płcią, technologią i systemami władzy. Absolwentka Goldsmiths, University of London, gdzie zdobyła prestiżową nagrodę Burson. Dzięki zróżnicowanym umiejętnościom – 25 lat pracy w branży technologicznej, kwalifikacje w zakresie stolarki meblowej – tworzy unikalne i często zaskakujące instalacje oraz rzeźby. Jej prace charakteryzuje nonkonformizm i społeczno-polityczne zacięcie, które często łączy humor i ironię z troskami środowiska feministycznego i queer.
W 2016 roku zdobyła nagrodę Aesthetica Art Prize 2016 za pracę pt. This Much I’m Worth. [Tyle jestem warta]. Cyfrowa rzeźba, dzięki umiejętnościom zdobytym przez artystkę w pracy projektantki systemów komputerowych, na podstawie danych i złożonych algorytmów oblicza w czasie rzeczywistym swoją własną wartość. W 2018 roku rzeźba, którą Rachel zaprojektowała i zbudowała sama z ponad 80 neonowych elementów i domowej roboty systemu animacji z materiałów pochodzących z recyklingu, znalazła się na okładce FT Wealth. Ara pracuje wyłącznie z kobietami.
W 2017 roku Ara została artystką-rezydentką w V&A Museum w Londynie. Jej prace pokazywane były w Whitechapel Gallery, Barbican Centre, Humber Street Gallery, V&A London, MMCA Seoul i MAK Vienna na Biennale w Wiedniu. W 2020 roku pojawiła się w zestawieniach 100 Sculptors of Tomorrow i 50 Women Sculptors.
W 2019 roku wykład Rachel został odwołany po tym, jak polubiła krytycznego pod względem płci tweeta. W wyniku niechcianego rozgłosu musiała skorzystać z ochrony Open Studios, straciła zlecenia i zaproszenia na wykłady i wystawy. Od tego czasu wyprowadziła się z Londynu i odbudowuje swoją karierę. W tym roku zdobyła CCA Summer Prize i TPFF Film Award.
Mariusz Cieślik
jest publicystą, pisarzem, scenarzystą i reżyserem. Jako dziennikarz współpracuje obecnie z „Rzeczpospolitą”. Wcześniej związany był m.in. z Trójką, TVP Kulturą, „Wprost” i „Newsweekiem”. Opublikował cztery książki: zbiór opowiadań „Śmieszni kochankowie” (2004), powieść „Święto wniebowzięcia” (2005), „Jak zostałem premierem” (2012, z Robertem Górskim) i biografię „Jaruzelski. Życie paradoksalne” (2015, z Pawłem Kowalem). Jako dramaturg współpracuje z Teatrem Polskiego Radia (sztuki: „W imię ojca i syna”, „Siedemnasty” oraz „Zupełny Bareja”). Jako scenarzysta pisał seriale oraz programy rozrywkowe dla TVP, TVN i Polsatu. W tej ostatniej stacji wkrótce odbędzie się premiera komedii „Teściowie”, której jest współautorem (z Krzysztofem Jaroszyńskim). Jako reżyser zadebiutował dokumentem „Wszystkie role Stanisława Barei”. W 2023 roku rozpocznie się realizacja pierwszej fabularnej biografii Brunona Schulza, do której napisał scenariusz.
Manick Govinda
jest niezależnym pisarzem, mentorem artystów, wykładowcą, kuratorem i konsultantem artystycznym. Publikował m.in. w „The Critic”, „Index on Censorship”, „Arts Professional”, „Open Democracy” i „Spiked”. Wraz z Agnieszką Kołek jest współkuratorem cyklu publicznych dyskusji i rozmów „Napięcia kulturowe” w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Określa siebie jako eklektyka otwartego na różne idee i myśli, również na nierozwiązane sprzeczności. W 2019 roku za swoj krytyczne komentarze i dowcipy na temat gender oraz głośną krytykę Unii Europejskiej został poddany ostracyzmowi przez wiele brytyjskich instytucji artystycznych.
Agnieszka Kolek
jest artystką, kuratorką i współzałożycielką festiwalu Passion for Freedom odbywającego się w Londynie. Wspierając artystów, którym nie wolno wystawiać swojej sztuki, ujawnia powszechne milczenie i przeciwstawia się wygodnej pozycji tych, którzy odbierają im bezpieczną przestrzeń do ekspresji.
