Prawo kobiety do wyboru
Spotkanie z Claudią Clare, Niną Power i Ellą Whelan
Ella Whelan
jest niezależną dziennikarką, publicystką i autorką książki What Women Want: Fun, Freedom and an End to Feminism [Czego kobiety pragną: radość, wolność i koniec feminizmu]. Jest współzałożycielką The Battle of Ideas - dorocznego festiwalu swobodnej debaty, którego głównym mottem jest wolność słowa. Jest redaktorką zamawiającą „Letters on Liberty”, wydawanej przez Academy of Ideas radykalnej broszury na rzecz wolności i swobody w XXI wieku. Jest felietonistką „Spiked”, pisuje też regularnie dla „The Critic” i „The Telegraph”. Występuje w radiu i telewizji, m.in. w programach i kanałach takich jak Question Time, Today, NewsTalk, Sky News Press Preview, GMB, GBNews, LBC, Woman’s Hour, Any Questions, RTE, Moral Maze, The Tonight Show, Politics Live czy Channel 4. Publikowała m.in. w pismach „The Sunday Times”, „The Economist”, „The Irish Times”, „The Sun”, „Conscience”, „The Spectator”, „City A.M.”, „The IBT”, „Grazia” i „Standpoint”. Jej wywiady, m.in. ze Slavojem Žižkiem, Fioną Shaw, Camille Paglią czy Lionelem Shriverem, ukazują się w „the spiked review”. Whelan to połowa Lobster Films, nowego producenta politycznych filmów dokumentalnych dotyczących drażliwych kwestii, od których inni uciekają. Ich pierwsza produkcja – The F Word – miała właśnie premierę.
Claudia Clare
w latach 80. studiowała malarstwo, by w 90. poprzez tradycyjne terminowanie w zawodzie zostać ceramiczką. Efektem jej przewodu doktorskiego na Uniwersytecie w Westminster w 2007 roku była praca Shattered [Potłuczone], jej pierwsze znaczące dzieło i jednocześnie wystawa, gdzie badała możliwości użycia ceramiki jako środka wyrazu dla kobiecych opowieści o doświadczeniu seksualnej przemocy. W 2019 roku grant przyznany przez Arts Council na projekt realizowany wspólnie z women@thewell sprawił, że zaczęła coraz intensywniej współpracować z organizacji feministycznymi i lokalnymi w ramach projektów społecznych i performatywnych, głównie w obszarze pracy z byłymi pracownicami seksualnymi. Jest również zaangażowana w kampanię na rzecz dekryminalizacji byłych osób prostytuowanych i wykreślenia ich z kartotek policyjnych. Autorka książki Subversive Ceramics [Ceramika subwersywna] oraz współautorka wraz z Edmundem de Waalem książki The Pot Book (2001).
Nina Power
jest pisarką i filozofką. Pisuje regularnie m.in. dla „The Telegraph”, „Art Review” i „The Spectator”. Autorka książki One-Dimensional Woman [Kobieta jednowymiarowa] (Zero Books, 2009), którą „The New Statesman” nazwał „lekturą dającą frajdę”, oraz konfesyjnego poematu-eseju Platforms (Morbid Books, 2020). „The Times” pochwalił jej ostatnią książkę, What Do Men Want? Masculinity and Its Discontent [Czego chcą mężczyźni? Męskość i jej niezadowolenie] (Penguin, 2022), jako „odświeżająco sympatyczny głos na temat mężczyzn i męskości”.
Manick Govinda
jest niezależnym pisarzem, mentorem artystów, wykładowcą, kuratorem i konsultantem artystycznym. Publikował m.in. w „The Critic”, „Index on Censorship”, „Arts Professional”, „Open Democracy” i „Spiked”. Wraz z Agnieszką Kołek jest współkuratorem cyklu publicznych dyskusji i rozmów „Napięcia kulturowe” w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Określa siebie jako eklektyka otwartego na różne idee i myśli, również na nierozwiązane sprzeczności. W 2019 roku za swe krytyczne komentarze i dowcipy na temat gender oraz głośną krytykę Unii Europejskiej został poddany ostracyzmowi przez wiele brytyjskich instytucji artystycznych.
Agnieszka Kolek
jest artystką, kuratorką i współzałożycielką londyńskiego Passion for Freedom Art Festival. Wspierając artystów, którym uniemożliwia się wystawianie ich prac, obnaża milczenie wielu i podważa dobre samopoczucie lokatorów „bezpiecznych przestrzeni”. Przeżyła atak terrorystyczny w Kopenhadze w 2015 roku. Po zamachu kontynuowała spotkanie na temat sztuki i bluźnierstwa, mówiąc: „Oni nie tylko chcą nas zabić. Chcą też, żebyśmy przestali rozmawiać i właśnie dlatego powinniśmy kontynuować”.
