Michał Borczuch
Bez tytułu (Znowu razem)
Reżyser teatralny Michał Borczuch wraz z grupą warszawskich i berlińskich artystów przygląda się publicznym dokumentom i prywatnym opowieściom, i bada queerowe rytuały żałobne. Inspiracją była dla niego działalność Félixa Gonzáleza-Torresa, urodzonego na Kubie amerykańskiego homoseksualnego artysty, który zmarł na AIDS w 1996 roku. Jego minimalistyczne instalacje i rzeźby można interpretować jako zapis pożądania i miłości, a także choroby i śmierci.
Sfera intymna, ujawniona publicznie, okazuje się symptomem szerszych problemów społecznych. Borczuch i jego zespół skupiają się na dawnych powiązaniach epidemii HIV/AIDS ze zmianami politycznymi, szczególnie z transformacją ustrojową w Polsce, a także na współczesnej sytuacji nieustannie narażonych na przemoc osób LGBTIQ+, by podjąć refleksję nad tym, czy sztuka może stać się miejscem mikro-oporu wobec reżimów, które pewne doświadczenia skazują na niewidzialność.
