Artur Rozen
Wolność jako sposób istnienia zła
Czarna jak smoła piramida wydaje się przeczyć prawom fizyki, bowiem jej najwyższa część unosi się kilkanaście milimetrów nad podstawą, kręcąc się przy tym wokół własnej osi. Niektórzy sądzą, że podobna piramida, znajdująca się na rewersie amerykańskiego banknotu jednodolarowego, to satanistyczny znak Zakonu Iluminatów. Inni widzą w niej tylko jeden z elementów Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych, połączenie oka opatrzności z piramidą w Gizie. Jeszcze innym może się ona kojarzyć z piramidą władzy, na szczycie której znajdują się światowe elity finansowe i banki centralne, a u podstawy zwykli ludzie. Stąd już blisko do marzeń o rewolucji, wygasłym już ruchu Occupy, antykonsumeryzmie, walce z gentryfikacją, społecznej emancypacji, demokracji bezpośredniej, niepoddającej się naciskom kapitalizmu, oraz przejrzystości władzy. O tym właśnie napisał rozprawę teoretyczną, pod kierunkiem dr Mikołaja Iwańskiego, młody artysta szczecińskiej Akademii Sztuki Artur Rozen, prezentując również w ramach swojej pracy licencjackiej rzeczoną piramidę.
Wystawa Rozena składa się z kilku prac opowiadających o potrzebie wolnego dostępu do informacji i społecznych nierównościach. Jej narracja biegnie od siedemnastowiecznych piratów ku dwudziestopierwszowiecznym bezdomnym, od pierwszych batalii o wolne oprogramowanie i manifestu programisty Richarda Stallmana po ucieczkę Edwarda Snowdena, który, przypomnijmy, w imię przejrzystości władzy ujawnił kilkaset tysięcy tajnych dokumentów Agencji Bezpieczeństwa Narodowego USA. Wszystko to, wraz z postaciami widzów, odbija na swojej lśniącej powierzchni czarna piramida.
