Sanford Biggers mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Jego prace to oparte na rzeźbie instalacje, czerpiące z niezwykle różnorodnych źródeł – wschodnich religii, rodzimej ekspresji czarnych, process art z lat 70., miejskiej kultury ulicy i nowych technologii. Artysta w swoich pracach często wykorzystuje materiały pozostawione i „niepotrzebne”: fragmenty linoleum, tarcicę, materiały podlegające recyklingowi, czci piękno rzeczy niedoskonałych, nietrwałych i niekompletnych, stara się zachęcić widzów do przewartościowania codziennego doświadczenia, do zauważenia „życia rzeczy” poza ich przypisaną funkcją, łączy antyczne i współczesne, lokalne i globalne obrazy, pokazując, że wszystkie kultury i wszyscy ludzie są ze sobą połączeni. Warszawski projekt Sanforda Biggersa przedstawiony został w formie niewielkiej publikacji przypominającej dziennik z podróży.
