Paradiso, XXXI, 108
Zaczerpnięty z izraelskich wojskowych materiałów propagandowych z lat 60. i 70., Paradiso, XXI, 108, cytując autora, zmierza (z ironią) w kierunku „filmowego autoportretu mężczyzn bawiących się w wojnę. Kamal Aljafari operuje tu siecią intertekstualnych cytatów - Sebalda, Borgesa, Alighieriego, również „znalezionych” przez autora – by stworzyć konceptualny kontrapunkt dla (fikcyjnych – to, co widzimy, to ćwiczenia) obrazów na ekranie: „czy wtedy Twój obraz był taki jak ten, który widzę teraz?” (Dante). Podobnie jak w Unusual Summer (2020), twórca wykorzystuje poza diegetyczny dźwięk jako środek fabularyzacji (Cicha noc, Sarabanda Haendla), udowadniając swoją pozycję jako jednego z najważniejszych twórców found footage.
Najważniejsze festiwale:
Locarno Film Festival
Viennale
Black Canvas Festival for Contemporary Cinema
Camden International Film Festival
Berwick Film and Media Arts Film Festival
Reżyseria: Kamal Aljafari
Scenariusz: Kamal Aljafari
Montaż: Yannig Willmann
Dźwięk: Attila Faravelli
Producent: Kamal Aljafari
Produkcja: Kamal Aljafari Productions
