Łatwo płonę
reż. Zofia Krawiec, Polska 2019, 30'
Kiedy zdjęcie półnagich trzech przyjaciółek nielegalnie ląduje na stronie pornograficznej, miłe dotychczas dziewczyny postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce. Zapraszamy na premierę serialu instagramowego Zofii Krawiec, w którym lajki przeplatają się z nienawistnymi komentarzami.
Kręcony telefonami komórkowymi serial Łatwo płonę w reżyserii Zofii Krawiec, eksperyment z pogranicza nowych mediów i filmu, zaczyna się jak jeden z wielu seriali telewizyjnych utrzymanych w konwencji revenge films. Prosta fabuła jest jedynie pretekstem do opowiadania zupełnie innych historii. Nowy projekt artystki, kuratorki i feministki, intensywnie obecnej w mediach społecznościowych, eksploruje jej dotychczasowe zainteresowania: kreowanie własnej tożsamości w internecie, mówienie o nienormatywnych wymiarach ciała i potrzebie budowania siostrzeństwa. Tym razem autorka przygląda się zjawisku nienawiści w internecie, której ofiarą padła sama, jak i zaangażowane do projektu aktorki – Marta Malikowska i Aleksandra Domańska.
Artystka, budując narrację serialu, korzysta z dynamiki i warstwy estetycznej popularnych internetowych komunikatorów, tworzy własną telewizję w oparciu o media społecznościowe. Każdy streaming jest przecież programem nadawanym na żywo dla określonej grupy widzów! W tworzeniu tej internetowej hybrydy Zofii Krawiec towarzyszy artysta wizualny, twórca grafiki 3D, sebulec, przekształcając kody wizualne znane z mediów społecznościowych na swój własny język artystyczny.
Krawiec zainteresowana jest jeszcze jednym tematem, chyba najbardziej nieprzeniknionym w internecie, a mianowicie uczuciami. Historie miłosne, które od lat tropi w swoich badaniach kuratorskich, wracają również w tej realizacji, by w czasach cyber-niepewności, jak niegdyś dzięki szklanemu ekranowi, pozostawiać w nas trochę nadziei.
Więcej
- Zofia Krawiec
- pisarka, artystka, kuratorka i dziennikarka kulturalna. Autorka książki Miłosny performans, (Lampa i Iskra Boża, 2016), w której opisała dzieła sztuki, stworzone pod wpływem silnych emocji związanych z relacjami romantycznymi. Kuratorka wystawy pod tym samym tytułem (galeria Labirynt i BWA Tarnów). Współkuratorowała wystawę 140 uderzeń na minutę, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2017). Kuratorka wystawy Na pozór silna dziewczyna, a w środku ledwo się trzyma, Lokal 30 (2018). Opublikowała wiele artykułów i wywiadów w najważniejszych polskich magazynach. Zapoczątkowała na polskim gruncie dyskusję dotyczącą teorii selfie-feminizmu, czyli zjawiska, polegającego na tym, że kobiety używają nowych mediów jako nowych narzędzi w walce o swoją podmiotowość. Autorka instagramowego projektu feministycznego Neurotic girl, którego jednym z celów jest ujawnianie zakorzenionych w społeczeństwie stereotypów, do których sprowadzane są młode dziewczyny. Jej aktywność w internecie wywołała falę hejtu. Cybernienawiść wymierzona w młode kobiety stała się jednym z tematów podejmowanych przez nią w działaniach artystycznych.
