Błysk nadziei

U–jazdowski / Kino / Repertuar / {OD–JAZD} / Błysk nadziei

15/11/2021

pokaz filmu i dyskusja

Spotkanie klubu filmowego {OD–JAZD}

Lucin pracuje w podupadającej żwirowani; jest samotnikiem i okazjonalnym złodziejem. Pewnego razu, gdy konsekwencje nieudanej próby kradzieży okazują się wyjątkowo dotkliwe, niespodziewanie z pomocą przychodzi mu prostytutka Magdalena. Doświadczeni przez życie bohaterowie, mimo licznych doznanych rozczarowań, stopniowo zrzucają maski cynizmu i oziębłości, by ujawnić swe prawdziwe oblicza – ludzi kruchych, wrażliwych, szukających bliskości.
- Błysk nadziei to niezwykły, choć nieco zapomniany film Karela Kachyňy – obok Miloša Formana oraz Jiřiego Menzla, jednego z najważniejszych twórców Czechosłowackiej Nowej Fali, uhonorowanego na Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach nagrodą specjalną za całokształt twórczości (1990). Subtelna analiza psychologiczna spotyka się tu z poruszającym liryzmem, przełamanym ponurym realizmem industrialnego otoczenia, radością życia mimo wszystko. Wielki popis gry aktorskiej odtwórców głównych ról – Hany Hegerovej i Rudolfa Hrušínskiego, sprawiają, że Błysk nadziei to prawdziwa perła czeskiej kinematografii!
Dlaczego czeskie kino kocha nieudaczników?
- Jak film wpisuje się w nurt Czechosłowackiej Nowej Fali?
Jak za pomocą języka kina oddać prawdę międzyludzkich relacji?
- Na te i wiele innych pytań spróbujemy odpowiedzieć wspólnie z ekspertką naszego klubu, dr Mariolą Dopartową. Zapraszamy na seans oraz dyskusję, podczas której będziecie mogli zadawać pytania i dzielić się swoimi pomysłami na interpretację filmu. O czym według Was jest Błysk nadziei? Chcemy poznać Waszą opinię!
Mariola Dopartowa (w publikacjach do 2002 Mariola Jankun-Dopartowa)
- Historyczka literatury i filmu, wydawczyni, scenarzystka, autorka książek dla dzieci, dyplomowana opiekunka i rehabilitantka zaburzeń neuropoznawczych w chorobach otępiennych, wolontariuszka opieki paliatywnej. W latach 1989–2010 pracowniczka Instytutu Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 2010–2012 adiunktka w Katedrze Kultury Współczesnej w Akademii Ignatianum w Krakowie, później wykładowczyni Akademii Polskiego Filmu PISF i stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego jako scenarzystka filmowa. Doktorat, uzyskany w IS PAN, przyniósł jej I Nagrodę im. Klemensa Szaniawskiego oraz (opublikowany dwa lata później jako Gorzkie kino Agnieszki Holland) Nagrodę im. Bolesława Michałka za najlepszą książkę filmową roku 2001 i Nagrodę JM Rektora UJ. Autorka książek o filmie i kulturze – m.in. Labirynt Polańskiego, Czy kino może nawrócić? Wokół „Pasji" Mela Gibsona; książki zbiorowe: Człowiek z ekranu. Z antropologii postaci filmowej, współred. M. Przylipiak, i Kino: obiekt uczuć czy przedmiot badań. W dialogu z myślą filmową i twórczością Rafała Marszałka, współred. M. Oleszczyk. Opublikowała wiele artykułów poświęconych kinu i problematyce społecznej (m.in. w „Kinie”, „Studiach Filmoznawczych”, „Kwartalniku filmowym”, „Tygodniku Solidarność”, „Arkanach”).