04/04/2022
pokaz filmu i dyskusja
La Strada
Spotkanie klubu filmowego {OD–JAZD}
-
La strada
-
reż. Federico Fellini, Włochy 1954, 115'
-
- Kino jako magiczna opowieść o ludziach niezwykłych – a może zwyczajnych? Wędrowny siłacz-artysta Zampano od ubogiej rodziny kupuje dziewczynę, która ma mu towarzyszyć w występach cyrkowych. Szorstki i brutalny Zampano traktuje delikatną Gelsominę jak niewolnicę – znęca się nad nią, tresuje i wydaje rozkazy. Początkowo dziewczyna planuje ucieczkę, ale z upływem czasu między bohaterami zaczyna kiełkować dziwna więź…
- Nagrodzona Srebrnym Lwem w Wenecji oraz (przyznanym po raz pierwszy w tej kategorii) Oscarem za najlepszy film nieanglojęzyczny La strada to jeden z najpiękniejszych i najbardziej poruszających filmów mistrza włoskiego kina, Federica Felliniego. Balansująca na granicy realizmu i poetyckiej baśni opowieść o biednych cyrkowcach wędrujących nie tylko przez włoskie bezdroża, ale i trudy życia. Niezapomniani Giulietta Masina i Anthony Quinn jako Gelsomina i Zampano wzruszają nieporadnością i nieprzystosowaniem do otaczającego świata, a zarazem fascynują siłą i determinacją w poszukiwaniu bliskości pośród kolei bezlitosnego losu. Bo przecież z letargu samotności i egzystencjalnego skostnienia obudzić nas może tylko miłość.
- Czy La strada jest spełnieniem założeń nurtu neorealizmu włoskiego, czy raczej ich kontestacją?
- Jak Fellini operuje językiem symboli?
- Czy jego bohaterowie fascynują, bo są tacy niezwyczajni, czy może właśnie – zwyczajni, uosabiają codzienny trud każdego z nas?
- Na te i wiele innych pytań spróbujemy odpowiedzieć wspólnie z naszą klubową ekspertką, prof. Joanną Wojnicką. Zapraszamy na seans oraz dyskusję, podczas której będziecie mogli zadawać pytania i dzielić się swoimi pomysłami na interpretację filmu. O czym według Was jest La strada? Chcemy poznać Waszą opinię!
- Prof. Joanna Wojnicka
- historyk filmu, profesor nadzwyczajny w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się historią kina europejskiego, między innymi rosyjskiego i sowieckiego, a także związkami kina z innymi sztukami, przede wszystkim literaturą i teatrem. Autorka książek: Świat umierający. O późnej twórczości Luchino Viscontiego (2001), Słownik wiedzy o filmie (z Olgą Katafiasz, 2005, 2009), Dzieci XX Zjazdu. Film w kulturze sowieckiej lat 1956–1968 (2012, nominacja PISF dla najlepszej filmowej książki roku), Historia filmu. Od Edisona do Nolana (z Rafałem Syską, 2015), Prorocy, kapłani rewolucjoniści. Szkice z historii kina rosyjskiego (2019). Redaktorka (z Grażyną Stachówną) tomu Autorzy kina europejskiego (2003) oraz Autorzy kina polskiego (2004). Zredagowała tom Od Puszkina do Brodskiego. Adaptacje literatury rosyjskiej (2017) Opublikowała wiele artykułów w czasopismach i książkach zbiorowych, w tym rozdziały poświęcone historii kina rosyjskiego i sowieckiego w czterech tomach Historii kina (Kino nieme, 2009; Kino klasyczne, 2011; Kino nowofalowe, 2015, Kino końca wieku, 2019).
