KAGIRI – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Spektakl Atsushi Takenouchiego KAGIRI wyraża przekonanie artysty, że taniec jest nieodłącznie związany z życiem. Taniec według Takenouchiego jest doświadczeniem, w którym emocje tancerza i widzów łączą się, tworząc pełnię widowiska nie dającego się wyrazić słowami. Dźwięki tworzone na żywo przez muzyczkę Hiroko Komiya grającą m.in. na cytrze i instrumentach perkusyjnych, współtworzą niezwykłą aurę spektaklu. Tytułowe słowo KAGIRI w kontekście spektaklu Takenouchiego oznacza przestrzeń. Premiera spektaklu odbyła się w Teatrze X w Tokio w kwietniu 2024.

• Atsushi Takenouchi 
  • (ur. 1963) wybitny japoński tancerz butō. W 1980 roku dołączył do grupy Hoppo-Butoh-ha na Hokkaido. Jego ostatnie przedstawienie z tą grupą w 1984 roku, Takazashiki, zostało opracowane przez Tatsumiego Hijikatę – twórcę tańca butō. W 1986 roku Takenouchi rozpoczął indywidualną  drogę Jinen Butō. Stworzył solowe spektakle Itteki oraz Ginkan, łączące uniwersalny obraz natury z impresją chwili. W latach 1996–1999 w ramach projektu JINEN odbył podróż po Japonii, wykonując w tym czasie 600 tanecznych improwizacji i kształcąc się u Kazuo Ohno, współtwórcy tańca butō. Od 2002 roku przebywał głównie w Europie, współpracując z tancerzami i aktorami z Francji, Polski i Stanów Zjednoczonych. Występował na festiwalu w Awinionie, Paris Butō Festival i New York Butō Festival. W latach 2023–2024 prezentował spektakl Hana [Kwiaty], którego premiera miała miejsce w Instytucie Teatralnym w Warszawie w 2021 roku oraz spektakl Hibi [Dzień po dniu] w 2023 roku. Artysta prezentował swoje spektakle na festiwalu Rozdroże w Warszawie w 2002 roku i w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie. Książka Atsushi Takenouchi Jinen Butō, wydana przez Fundację Pompka przy wsparciu Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca,  ukazała się w 2021 roku.

•  

• Hiroko Komiya
  • muzyczka tworząca na żywo muzykę do spektakli Takenouchiego, z którym współpracuje od 1999 roku. Kreuje dźwięki z użyciem zarówno perkusji i dzwonków, jak i kamieni, bambusa, muszli, piachu i wody. Od 1996 roku uczyła się gry na instrumentach perkusyjnych używanych w tradycyjnej muzyce hinduskiej u Masahiro Besso, wirtuoza gry na tabli. Komponuje muzykę dla tancerzy i aktorów w Japonii, Francji i Stanach Zjednoczonych. Używa też głosu w jego naturalnej formie. Od 2002 roku pracowała nad głosem z pieśniarzem, poetą i perkusistą Jeanem C. Dussinem, wykonując pieśni afrykańskie, celtyckie i inuickie.
  •