rezydencja: kwiecień—maj 2018

Karolina Ferenc (Polska)

Karolina Ferenc 

to polska projektantka multidyscyplinarna zainteresowana wszelkimi aspektami antropocentryzmu i antropocenu. Projektowanie wykorzystuje jako narzędzie do kwestionowania i spekulowania na temat obecnego kształtu relacji pomiędzy tym co ludzkie a światem naturalnym. Projekty artystki podważają naszą unikalność jako gatunku i zgłębiają nieoczekiwane, często intymne, więzi w ramach interakcji ludzkie/pozaludzkie. Narracja utkana jest tu z faktów naukowych, parafikcji oraz wyobrażeniowej spekulacji.

  • Soiltopia
    • Ziemia, wraz ze swymi towarzyszami, powietrzem i wodą, stanowi podstawę, na której współczesne społeczeństwa opierają swój rozwój, i od której są w pełni zależne. Gleba to zarazem nasze śmietnisko i nasze wybawienie. Zapomniane, zanieczyszczane, ubijane, trwające w uśpieniu grunty - czekające cierpliwie na niezagospodarowanych działkach lub ukryte pod naszymi chodnikami, jezdniami i budynkami - mają w sobie potencjał nie tylko własnej, cudownej, biologicznej regeneracji, ale także odbudowy licznych spośród naszych zanikających struktur społecznych, gospodarczych i materialnych.
      • Nance Klehm, The Ground Rules Manifesto, 2015
  • Koncepcja Karoliny Ferenc zakłada stworzenie okoliczności paralaboratoryjnych, w których artystka będzie co dzień eksperymentować i występować, wykorzystując gleby i ekosystem niezbędne dla przetrwania ludzkości. Zamysłem projektu jest ukazanie w ciekawy i pobudzający wyobraźnię sposób najważniejszych właściwości żywej gleby.
    • Centralnym elementem projektu jest pojęcie troski. Troska to złożona, a przy tym nieco podupadła praktyka. Troska o pojedynczą osobę może przełożyć się na cierpienie innych, ponieważ wszyscy jesteśmy od siebie wzajemnie zależni. Troska oznacza jednak zaangażowanie w sprawy świata na sposób etyczny, i emocjonalną wrażliwość na innych. Wymaga ona od nas czegoś więcej niż abstrakcyjnych dobrych intencji - warunkiem są tu konkretne działania. Tak więc, troska to emocje, etyka i aktywność. Jak zauważa Donna Haraway, "troska oznacza przystanie na niepokojący warunek okazywania ciekawości, co z kolei wymaga od nas byśmy pod koniec każdego dnia wiedzieli więcej niż na jego początku". Warunek, by "wiedzieć więcej"  oznacza tu ciekawość i wymóg wiedzy krytycznej na temat obiektu naszego zainteresowania.
  • Projekt nastawiony jest na odkrywanie wiedzy, badanie żywej gleby. Przeprowadzanie eksperymentów to narzędzie poznania. Eksperymenty podążają za porządkiem naukowym - mają za zadanie dostarczać danych o poszczególnych typach gleb. Formy eksperymentów zapożyczone są od pracujących naukowo badaczy gleb, jednak występują tu one w formie niejako  przetworzonej, ponieważ nie są podporządkowane celom antropocentrycznym, a jedynie czystej ciekawości dotyczącej przedmiotu zainteresowania. Taka praktyka oznacza także zaangażowanie emocjonalne. Eksperymenty są zatem intymne, a przy tym mają w sobie coś z zabawy.

 

  • Kuratorka
    • Ika Sienkiewicz-Nowacka
  • Fotografie
    • Bartosz Górka
Projekt realizowany jest w ramach współpracy Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski z Akademie Schloss Solitude i Instytutem Adama Mickiewicza
Projekt współfinansuje Akademie Schloss Solitude oraz Miasto Stołeczne Warszawa.