Artysta jako żywy algorytm
Wykład Mohammada Salemy
Trwa niekończąca się dyskusja na temat algorytmów i ich wpływu na automatyzację i sztuczną inteligencję. Jednak niewiele osób ze świata sztuki na poważnie rozważa wpływ cybernetycznej rewolucji na ten obszar. Jeszcze mniej używa tej wiedzy i jej epistemicznych konsekwencji do głębszej autorefleksji. Czy twórczość artystyczną da się potraktować jako algorytm albo przynajmniej porównać do procesów algorytmicznych? Jakiego rodzaju metodologie są potrzebne, by wymazać „autentyczny” i antropocentryczny obraz sztuki i ujawnić jej algorytmiczną logikę? Ponieważ sztuka przybiera ostateczną postać dopiero w sferze publicznej, niewidzialność poprzedzających ją mechanizmów zarówno buduje jej magiczną aurę, jak i wzbudza wątpliwości. Te pierwsze wrażenia, dobre i złe, nie powinny odwieść nas od próby rozebrania na czynniki pierwsze tego, kim i czym są dziś artyści i jak się nimi stają.
Mohammad Salemy jest niezależnym kanadyjskim artystą, krytykiem i kuratorem. Mieszka i pracuje w Vancouver i Berlinie. Licencjat uzyskał na Uniwersytecie Emily Carr, a stopień magistra studiów kuratorskich na Uniwersytecie British Columbia. Jego prace pokazywane były w Ashkal Alwan na wystawie Home Works 7 (Bejrut, 2015), a także w Witte de With (Rotterdam, 2015) i w ramach Robot Love (Eindhoven, 2018). Publikował w pismach „e-flux journal”, „Flash Art”, „Third Rail”, „Brooklyn Rail”, „Ocula” i „Spike”.
