So pretty
reż. Jessie Jeffrey Dunn Rovinelli, USA 2019, 83'
Tonia, transseksualna artystka wizualna, w 2018 roku przyjeżdża do Nowego Jorku, gdzie wiąże się z amerykańskim wykładowcą Franzem i pracuje nad wystawą poświęconą niemieckiemu pisarzowi Ronaldowi M. Scherinkau. Tonia i Franz rozmawiają o polityce, sztuce i miłości, tańczą, piją kawę, pieprzą się, protestują i organizują się w grupę z parą przyjaciół, Paulem i Eriką, transkobietą i muzyczką, oraz Helmutem, transmężczyzną i politycznym radykałem. Kiedy Paul doznaje urazu wskutek policyjnej interwencji podczas akcji politycznej, ich wspólna przestrzeń ulega rozpadowi. Jednocześnie widzowie obserwują, jak biografie bohaterów i akcja filmu zlewają się w wersję noweli Scherinkaua, So schön, komunistycznej historii czworga kochanków z Berlina lat 80., czytanej na głos przez bohaterów zza kadru oraz w ramach artystycznej instalacji. Tłem dla filmu jest muzyczna mozaika autorstwa Rachiki S, odgrywającej rolę Eriki, oraz wielu twórczyń muzyki elektronicznej. Zgłębiając lewicową politykę i tożsamość femme w kontekście coraz bardziej prawicowego świata, film So pretty porusza się swobodnie między fikcją a paradokumentem, adaptacją a tłumaczeniem, przyglądając się artystycznym i osobistym światom kreowanym przez bohaterów jako przestrzeni do eksploracji nowych napięć i potencjału.
