Aktywacja Kolekcji, czyli bliskie spotkanie z dziełem sztuki
Prace Jarosława Kozakiewicza
-
Magazyn Studyjny Kolekcji to miejsce, w którym w kameralnych warunkach można zapoznać się z wybranymi pracami współczesnych artystów, pochodzącymi z budowanej od 1992 roku Kolekcji Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. W trzech specjalnie zaaranżowanych salach powstał otwarty dla zwiedzających, nowoczesny magazyn dzieł sztuki, gdzie kluczowa jest możliwość obejrzenia prac z bliska oraz rozmowa o tych wyjątkowych obiektach.
-
Znajduje się tu ponad sto prac – obrazów, rzeźb i instalacji – zarówno klasyków, jak i młodych artystów i artystek z Polski i z zagranicy. Można zobaczyć tu prace Pawła Althamera, Erica Andersena, Krzysztofa M. Bednarskiego, Martina Creeda, Edwarda Dwurnika, Anety Grzeszykowskiej, Thomasa Hirschhorna, Zuzanny Janin, Marka Kijewskiego, Josepha Kosutha i Ilyi Kabakowa, Małgorzaty Mirgi-Tas, Romana Opałki, Joanny Rajkowskiej, Jadwigi Sawickiej, Romana Stańczaka, Pawła Susida, Krzysztofa Zarębskiego i wielu innych twórców. Większość z tych dzieł była pokazywana już wcześniej na wystawach w Zamku Ujazdowskim.
-
-
Aktywacja Kolekcji, czyli bliskie spotkanie z dziełem sztuki
- Cykl 45 minutowych spotkań, na których kuratorka opowie gościom o wybranych pracach przechowywanych w Magazynie Studyjnym Kolekcji, twórcach tych dzieł oraz kontekstach i historii ich powstania. Punktem wyjścia dla marcowego spotkania będzie Geometria Wnętrza (2005) Jarosława Kozakiewicza, projekt niezwykłego budynku kina. Artysta planował umieszczenie go w miejskiej przestrzeni, wskazując lokalizację na Placu Piłsudskiego, w pobliżu Galerii Zachęta, Teatru Narodowego i biurowca Metropolitan. Bryła kina została opracowana na podstawie nagrania ruchów ciała dziewczyny podczas ośmiogodzinnego snu. Jarosław Kozakiewicz to twórca o zaskakujących pomysłach, który proponował m.in. ukrycie w obłokach dymu Pałacu Kultury, czy usypanie z ziemi olbrzymiego ucha, symbolizującego planetę Mars (projekt zrealizowany). Twórczość tego artysty, reprezentanta Polski na 10. Biennale Architektury w Wenecji, to w zdecydowane większości interesująca próba przełożenia rzeźbiarskiego myślenia na architekturę. Punktem wyjścia jest dla niego ludzkie ciało, a wybrane prace, o których będzie mowa na spotkaniu, takie jak Wieże Miłości, Wieże Tlenowe czy Pejzaże to projekty struktur o rzeźbiarskich formach wywiedzionych z mapy ludzkiego ciała.