Teatr Cinema – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski i Teatr Cinema prezentują spektakl Systemy ochronne Teatru Cinema z Michałowic.

Tytułowe systemy to formy, które nas ograniczają. Trudno nie wyzbyć się przekonania, że współczesne systemy komunikacyjne stanowią nowy zespół opresji i manipulacji. Słowo ochronne budzi w nas nadzieję. Altruizm, który sobie przypisujemy, wydaje się być formą zaniedbaną, ale jednak trwałą. Miłość i współczucie, które są treścią wszystkich religii świata, pozostają w nas uśpione, ale mogą być przywołane do odpowiedzi. Jesteśmy uczniami nie tylko złych szkół, ale także buntownikami, wagarowiczami obowiązujących systemów, nawet, gdy nazywamy je ochronnymi. Spektakl dostarcza szeregu dowodów na naszą małość i wielkość. Dlatego po raz pierwszy w działalności Teatru Cinema pojawiły się wielkie persony, takie jak Szekspir i Różewicz. Pytanie brzmi: czy w klasyce zawarta jest nieadekwatna diagnoza energii współczesnych czasów? A może współczesność w swojej autointerpretacji wykorzystuje energię nadmiaru komunikatów? I tu wkracza zgniot, który też jest energią. Czy w komputerach poza dyspozycją wytnij i wklej nie powinno pojawić się także polecenie zgniot?

Spektakl składa się z trzech aktów: 
akt pierwszy Siedem pokoi przejściowych według Tadeusza Różewicza, 
akt drugi Siedem snów głównych według Williama Szekspira, 
akt trzeci Siedem dróg drugiej kategorii odśnieżania według Autora Zero.

Teatr Cinema
działa od 1992 roku. W swojej pracy nawiązuje do polskiej i europejskiej awangardy teatralnej. Do tej pory stworzył ponad 20 spektakli z pogranicza tańca, teatru, muzyki i sztuk wizualnych. Przedstawienia wyróżniają się polifoniczną strukturą, niezwykłymi obrazami i surrealistycznym humorem. Świat spektakli Teatru Cinema tworzą wspomnienia, fantazje, sny i marzenia zderzone z materią codzienności.

Tomasz Rodowicz (reżyser, aktor, lider Teatru Chorea) o Teatrze Cinema: To, co początkowo w Teatrze Cinema bawi, za chwilę budzi niepokój lub grozę. Surrealizm obrazów i zdarzeń na scenie, komizm i absurd przeradzają się w egzysten-cjalny spór i pytanie o to, kim się jest. [...] Zbyszek Szumski mówi o sobie, że jest jedynie choreografem działań, które tak naprawdę zawsze są budowane i tworzone przez cały zespół. Z jego szkiców, setek rysunków i projektów scenografii inicjujących spektakle wynika jednak coś innego. Właściwie jego rysunki są pełnymi scenariuszami spektakli. Aktor ma za zadanie wejść w ten rysunek, a potem próbować z niego wyjść.
Kino Nieme. Teatr Cinema 1992—2022, Stowarzyszenie Teatralne Teatr Cinema, Michałowice 2022, str. 116.