Hydroksyzyna
Wojtek Pustoła
Artysta wizualny, autor filmów, rzeźbiarz i scenograf. Absolwent Wydziału Rzeźby warszawskiej ASP i kierunku Intermedia na UAP w Poznaniu. Pustoła wypracował charakterystyczny dla siebie minimalistyczny styl, widoczny zarówno w jego pracach rzeźbiarskich, scenograficznych, filmowych, jak i performatywnych. W teatrze wyznawca antyscenografii – szuka możliwie najbardziej oszczędnych sposobów kreowania przestrzeni i tworzenia obiektów scenicznych, których funkcja zawsze poprzedza estetykę. Od 2013 współpracuje z reżyserem teatralnym Wojtkiem Ziemilskim nad koncepcją oraz scenografią licznych przedstawień teatralnych,m.in. nagradzanego na międzynarodowych festiwalach spektaklu Jeden gest o świecie osób głuchych.
Autor dokumentu White Cube (2019), osadzonego w poetyce slow cinema filmu o rewolucyjnych zmianach w technice obróbki kamienia i konsekwencjach tych zmian. Autor rzeźb z marmuru, które tworzy w technice bezpośredniego cięcia. Od lat związany z toskańskim regionem Massa-Carrara, gdzie powstają jego rzeźby w kamieniu oraz prace filmowe.
Magdalena Starska
Mieszka i pracuje w Poznaniu. Autorka rysunków, performance’ów i instalacji. Ukończyła poznańską Akademię Sztuk Pięknych w 2005 roku. Od 2016 r pracuje jako asystentka w Pracowni Kształtowania i Transformacji Przestrzeni na Wydziale Multimedia na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.
Przez ostatnie 10 lat podłożem jej działań artystycznych był zamysł kreowania sytuacji wspólnotowych; w jaki sposób to, co osobiste i indywidualne, może być wartościowe w sensie społecznym. “Twórczość Magdaleny Starskiej to próba oswajania rzeczywistości, interakcje z własną wyobraźnią oraz społeczeństwem, którego paradygmaty (natychmiastowa komunikacja, nastawienie na kumulację dóbr i nieustanny wzrost) generują lęk, stres i stany depresyjne” [...] Magdalena Starska zaprasza do kontemplacji. Minimalizuje bodźce i oczekiwania, a zaspokojenie potrzeby kontaktu międzyludzkiego poszerza o świat przedmiotów”[1] .
Michał Dudek
Rzeźbiarz, autor instalacji przestrzennych i multimedialnych, performance'ów, artysta dźwiękowy. Ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 2005 roku. W latach 2006–2007 odbywał stypendium DAAD na Uniwersytecie Sztuki w Berlinie, następnie kontynuował tam naukę na studiach podyplomowych w pracowni prof. Rebeki Horn. W latach 2014–2017 student Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
Punktem wyjścia dla wielu jego prac multimedialnych i interaktywnych stało się doświadczanie własnego ciała, "podróże mentalne" czy odnajdywanie "innego w sobie".
Michał Dudek tworząc swoje prace zastanawia się nie tylko nad tym jakie mogą uruchamiać w widzu emocje, ale też w jaki sposób dany obiekt czy instalacja dźwiękowa może generować atmosferę (aurę) w przestrzeni. Jego ostatnie działania czerpią z praktyk duchowych, medytacyjnych, szczególnie osadzonych w myśli filozoficznej Wschodu.
[1] Przemysław Chodań, tekst do wystawy Magdaleny Starskiej Wszystko czuwa.
