Michał Gayer
Chodzenie w nocy
Michał Gayer nie należy do artystów, których działalność można łatwo wyjaśnić i zaszufladkować. "To wyrafinowana zabawa z utartymi schematami myślenia, narzucająca nowe sposoby rozszyfrowywania rzeczywistości” pisała dwa lata temu Zuzanna Sokołowska w katalogu jego wystawy Zepsute kody.
Na wystawie Chodzenie w nocy przewija się i krzyżuje ze sobą kilka wątków. Fotografie wykonywane nocą w Wojewódzkim Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie, które zobaczymy w Bank Pekao Project Room, nasuwają skojarzenia z horrorami. Kadry rozświetla jedynie błysk flesza, wydobywający z mroku fragmenty obiektów, gałęzie bądź kłęby pary. "To działanie jest bardzo lekkie i realizowane bez określonego celu artystycznego, nie pozbawione jednak sensu – tłumaczy artysta. – Jego treścią jest samo wychodzenie w nocy, samotne doświadczanie pustki, ciszy i wolności w parku, na terenie miasta, którego uśpiona społeczność przestaje działać”.
Oprócz zdjęć Gayer na wystawie opowiada fikcyjną historię zabarwioną tragicznym westernem, którego bohaterem okazuje się samotny miejski włóczęga. "Miejski kowboj” jest – lub przynajmniej mógłby być – rodzajem archetypu, ideałem wykonującym czynności, na które my nigdy byśmy nie wpadli, w których nie widzielibyśmy sensu. Gayer buduje go ze "skrawków mentalnych”, prezentując jedynie jego hipotetyczne atrybuty: kapelusz z filcowanej kociej sierści czy wzór materiału na koszulę w kratę skonstruowany z kolorowych tasiemek. Obok tych śladów doskonałości na wystawie znajdują się także rzeźby i rysunki masek nawiązujących do estetyki prymitywnych kultur, surowe i sensualne prace odwołujące się do podstawowych emocji, dzikości i podstawowych instynktów kierujących ludzkością. Ten ostatni motyw przewija się zresztą przez całą wystawę, przywołując klimat pierwszych obrazów i przedmiotów tworzonych tysiące lat temu w ciemnościach jaskiń za pomocą prostych narzędzi lub wręcz gołymi rękami.
- Tekst
- Marcin Krasny
