30/0712/08/2012
wystawa

Volodymyr Kuznetsov

Pokój mojej babci

Praktyka artystyczna Kuznetsova opiera się na bacznej obserwacji i interpretacji rzeczywistości. W swoich pracach wydobywa potencjał komunikacyjny tradycyjnych technik i współczesnego folkloru ukraińskiego. Często posługuje się formatami, które sytuują się na marginesie praktyk powszechnie uważanych za artystyczne. Czerpiąc z estetyki codzienności dokonuje próby zachowania pamięci miejsc i wydarzeń, które ulegają zapomnieniu. Istotnym wątkiem jego różnorodnych formalnie prac jest wydobycie napięcia pomiędzy prywatnym i publicznym, intymnym i ujawionym.

W pracy Boże kocham Cię! (Wowa) wykorzystał typowy kanał komunikacji zakochanych nastolatków zdanie zostało wymalowane białą farbą, wielkimi literami na asfalcie pomiędzy blokami mieszkalnymi. Samochód VIP. Pomnik lat 90. to BMW, na którego karoserię naniósł wzór tradycyjnego haftu ukraińskiego, który został "wydziergany" na blacharce za pomocą strzałów z ostrej amunicji. Podczas festiwalu Art Pole w Unieżu na Ukrainie otworzył tymczasowe Muzeum w zrujnowanym budynku, który przez lata zmieniał swoją funkcję z cel klasztornych w warsztat stolarski a następnie kantynę. W swoim Muzeum wystawił wszystkie obiekty znalezione w tej przestrzeni: fragmenty mebli, zniszczone obuwie, narzędzia.

Koncepcja wystawy Pokój mojej babci oparta jest na próbie uchwycenia mglistego wspomnienia z dzieciństwa artysty, dla którego punktem odniesienia jest niewyraźna fotografia oraz zachowane w pamięci wrażenie. Ściany i meble maleńkiej sypialni babci pokryte były haftowanymi przez nią tkaninami. W przestrzeni galerii wystawione zostały obok siebie współczesne prace artysty i pochodzące z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych hafty wykonane przez jego babcię Ulyanę. Haft w twórczości Kuznetsova ma znaczenie symboliczne staje się medium, w ramach którego na równych prawach funkcjonują porady praktyczne, poezja, przepisy kulinarne, prawdy życiowe i intymne zapiski. 

Wystawa prezentowana w ramach projektu TRANSFER: wymiana polsko-ukraińska 2012 realizowanego we współpracy z Pinchuk Art Centre w Kijowie. Kuratorką jest Marianna Dobkowska.

Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu Miasta Stołecznego Warszawy oraz Banku Pekao.
Partnerzy
Partnerzy medialni