rezydencja performatywna: kwiecień–maj 2018

Ania Nowak (Polska/Niemcy)

Ania Nowak

działa na polu szeroko rozumianej choreografii. Tworzy solowe i kolektywne prace eksplorujące napięcia języka oraz niedopowiedzenia i przeobrażenia ciała. Nowak prowadzi research dotyczący miłości jako strategii generowania wiedzy (http://technologiesoflove.tumblr.com), w ramach którego bada ekonomie afektywne, niestabilne struktury troski oraz podejmuje próbę redefiniowania zmysłowości. Jej prace prezentowane były m.in. w Sophiensaele i Akademie der Künste w Berlinie, Nowym Teatrze, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Art Stations Foundation w Poznaniu, National Center of Dance w Bukareszcie i Arts Santa Mònica w Barcelonie. Ukończyła studia choreograficzne w HZT Berlin. Mieszka i pracuje w Berlinie.

W Bez tytułu 3 (Ohne Titel 3) Ania Nowak poddaje refleksji możliwość utraty przywiązania do oczywistych kategorii i dualistycznych podziałów na myśl/czucie, materię/emocje, przyjemność/ból, wspólne/prywatne, erudycyjne/popularne. W performansie Nowak przygląda się dyscyplinom udzielania zgody i rytmom gniewu w późnym kapitalizmie. Bada język, pocałunek i oddech jako sposoby komunikowania. Współpraca: Dusty Whistles, Jayson Patterson, Agata Siniarska, Ola Osowicz.

Rezydencja performatywna zrealizowana w ramach projektu „Sprzężenia zwrotne - nadawanie i przyjmowanie formy” we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca oraz zespołem badawczym projektu „Kartografie obcości” pod kierownictwem dr hab. Magdaleny Środy.