Piotr i Andrzej (APE) o Re–Directing: East 2020 – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Rok 2020 sprawił, że nasuwają się pytania o słuszność dotychczasowych pedagogik. Doraźne konsekwencje pandemii covid i widmo kryzysu społeczno-ekonomiczno-politycznego nasiliły istniejące już, typowe dla późnego kapitalizmu, poczucie alienacji. Obecna sytuacja wymaga nowych pedagogik, które w centrum stawiałyby troskę i bliskość.

Zostaliśmy rezydentami, reprezentując Autonomiczną Przestrzeń Edukacyjną, lewicową organizację oferującą bezpłatne zajęcia wszystkim, bez względu na ich status materialny. Ponieważ etyka troski to jeden z filarów naszej postawy pedagogicznej, uznaliśmy,
że tematyka Nowych intymności jest kluczowa dla naszego rozwoju pedagogicznego.

Projekt, który zaproponowaliśmy, oparty był na koncepcjach braterstwa i grup bliskości. W małych, cztero-, pięcioosobowych grupach, wspomagając się metodą fenomenologiczną, dyskutowaliśmy na temat najważniejszych czynników w ramach pojęć troski i bliskości. Projekt obejmował ustawianie się w niekomfortowej sytuacji, gdy okazywanie troski i wytworzenie bliskości wymaga skonfrontowania się ze swoją słabością. Podczas seminarium uczestniczyliśmy też w projektach zaproponowanych przez innych uczestników.

Miesięczna rezydencja była dla nas obojga głębokim doświadczeniem. Na nasze końcowe wnioski w znacznym stopniu wpłynęły też zawirowania polityczne, które przyniosła końcówka października. Pierwszy z wniosków, jakie możemy wyciągnąć po naszej rezydencji, jest taki, że świat online niesie unikalne wyzwania, na które tradycyjne pedagogiki nie mają odpowiedzi.

Drugi wniosek jest taki, że w obliczu zagrożeń troska i bliskość nabierają mocy. W naszym wypadku zagrożeniem takim jest napięta sytuacja polityczna i wspólny przeciwnik. Taki stan rzeczy tworzy sytuację, w której ideały braterstwa mają szansę rozkwitnąć