Antonina Konopelska – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

KOSTIUM NIE JEST PRZEBRANIEM

Żółw Wie, Co Kryje Się Pod Skorupą

aka „Poszukiwania Kostiumograf”

Antoninę Konopelską poznałam na wystawie jej fotografii w Santa Monica w Kalifornii. Natychmiast przyciągnęły mnie skala i charaktery jej portretów. Czułam, że prowadzą ze mną ciche rozmowy. Wycho­dziły z ram jako w pełni wykreowane osobowości. Jako Obserwatorka dopełniałam Osoby Antoniny. Jako Kostiumograf widziałam, jak Antonina rozumie te Osoby, ich wnętrza i zewnętrza – a to właśnie jest esencją naszych, kostiumografów, poszukiwań.

Połączenie między Leną a Kostiumograf jest proste i bezpośrednie: Lena gromadzi fakty, dane i historie z wnętrza swojej wielopostaciowej psyche. We Wszystkim, co mam(y), pod kierunkiem Antoniny Bohater­ka jej Projektu, Lena, ubiera swoje Podmioty, wykorzystując własną szafę, codzienne znaleziska i ogrom strojów przygotowanych do jej dyspozycji. Ostatecznie, co najważniejsze, Lena ko-projektuje – staje się Kostiumografką dla swojej ekipy. Prawdziwe święto.

Jako Kostiumograf otrzymuję scenariusz, koncepcję Reżysera, nazwiska Obsady – to wszystko pod para­solem Produkcji – tak wielu innych uczestników – współtwórców. NIE MOŻEMY PRACOWAĆ SAMI – ponosimy porażkę, jeśli próbujemy być solowymi artystami – jesteśmy kompanią – trupą osiadłych wę­drowców. Jesteśmy narratorami obserwującymi aktora, który staje się postacią, którą gra. Złoty moment dla każdego Kostiumografa następuje podczas przymiarek, kiedy Aktor patrzy w lustro i w-oddycha postać w ubrania, a te stają się Kostiumem – przymiarki skończone.

Idąc ulicą, widzimy Lenę i jej ekipę w prawdziwym życiu. Widzimy ich jako autentyczne indywidualno­ści, tak wiele, że zostajemy oślepieni tą falą – a jednak uprzedzamy się do różnorodności. Tęsknimy za tak wieloma przeszłymi i przyszłymi częściami naszych światów, tych mieszkających w Systemie Leny.

•  
• Kuratorka
  • Julie Weiss