30/07/2012
wykład

Maria Lanko

Curator in Ukraine: between an imported professional and an artist as an institution

Maria Lanko

Menedżerka sztuki, krytyczka, badaczka. Uczestniczka programu "Curatorial Platform at Pinchuk Art Centre" (2012-2013), redaktorka magazynu internetowego Korydor.in.ua (gościnnie), wykładowczyni w ramach Projektu Kulturalnego. Absolwentka Uniwersytetu Narodowego w Kijowie, gdzie uzyskała stopień magistra filologii. Od 2005 r. koordynuje wystawy i programy edukacyjne w najważniejszych artystycznych instytucjach ukraińskich, w tym w Galerii Karas, Fundacji Rozwoju Sztuk Pięknych EIDOS i centrum sztuki Ya Gallery. W 2009 r. uczestniczyła w praktykach w muzeum Peggy Guggenheim Collection w Wenecji, w 2011 r. w kursie dla kuratorów artystycznych w Node Centre w Berlinie. Autorka recenzji i esejów w Korydor.in.ua, Kyiv Post i Gallery Magazine. W marcu 2012 r. dla magazynu Korydor gościnnie redagowała artykuły poświęcone 1. Biennale w Kijowie.

Alevtina Kakhidze

Studiowała w Narodowej Akademii Sztuk Pięknych i Architektury w Kijowie (1999-2004) oraz w Jan Van Eyck Akademie w Holandii (2004-2005). Od 2002 r. jej prace można oglądać na międzynarodowych wystawach i na Ukrainie. Wieś, w której mieszka z mężem i gromadką zwierząt, jest cichą miejscowością, w której aż do czasu przybycia artystki sztuka współczesna nie miała większego znaczenia. Kakhidze już trzeci rok gości artystów w ramach prowadzonej przez siebie rezydencji artystycznej, oddając im na miesiąc swoje własne studio. Ostatnio odbyły się tu Świąteczne Targi Sztuki w Muzychi, podczas których Kakhidze i inni artyści współcześni sprzedawali swoje prace, starając się jednocześnie szerzyć historię Muzychi. Obecnie jej znajomi i sąsiedzi mają kontakt ze sztuką współczesną, w której odnajdują nowe znaczenie, pomimo że nie zawsze jest to sztuka tradycyjna, do jakiej są przyzwyczajeni. Co więcej, dom w Muzychi oraz wszystko, co się w nim znajduje, stanowi istotną część działalności artystycznej Kakhidze. Wszystkie przedmioty, wystrój domu a nawet pies o imieniu Duchamp są częścią świadomego wyboru artystki, dla której życie i sztuka stapiają się w jedno.