Tasleem Mulhall
Ukamienowana
-
- Ukamienowana
-
- Ukamienowana
- Ukamienowana
- Ukamieniowana, to dzieło pochodzącej z Jemenu brytyjskiej artystki Tasleem Mulhall. Rzeźba przedstawia wizerunek kobiety, która ma zostać ukamienowana, ponieważ miała dopuścić się cudzołóstwa – w rzeczywistości jednak została zgwałcona, wydany na nią wyrok pozostaje jednak niezmienny. „Stworzyłam tę rzeźbę, ponieważ chciałam pokazać straszną niesprawiedliwość, jaka spotyka muzułmańskie kobiety, które są poddane prawu szariatu, nadal praktykowanemu w wielu krajach islamskich" - mówi Mulhall. „W XXI wieku nie powinno być miejsca i przyzwolenia na prawo, które jest tak naprawdę bezlitosnym bezprawiem w stosunku do kobiet” – podkreśla artystka.
- W instalacji istotną rolę odgrywa piasek. Jest on znakiem rozpoznawczym bliskowschodniego krajobrazu, jednocześnie wskazuje na bardzo dosadną rzeczywistość pochówków ludzi poddawanych ukamieniowaniu. Drewniane bloki, które okalają, zamykają kobietę, jak w więzieniu są kwadratowe, co oznacza Mekkę, natomiast ich zielona barwa to nawiązanie do tradycyjnego koloru Księgi Koranu, z klasycznie złotym tekstem. Popiersie kobiety jest odlane z kamienia - to właśnie przy użyciu kamieni zostanie za chwilę zadana jej śmierć. Jej oczy są zamknięte, ramiona trzyma blisko siebie, chcąc jak najbardziej osłonić się przed gradem kamieni, który za chwilę na nią spadnie. Włosy skazanej są przycięte w stylu „egipskim”, fryzurę taką chętnie stosuje się w krajach muzułmańskich, gdyż uważa się ją za skutecznie ukrywającą seksualność mającą „wydobywać się” ze zbyt bujnych, nieokiełznanych pukli. Ale postać kobiety jest naga, jakby na przekór tym usilnym staraniom obecnym w kulturze islamu, by zakryć każdy możliwy fragment ciała kobiety. Drewniane bloki, które okalają, zamykają kobietę, jak w więzieniu są kwadratowe, co oznacza Mekkę, natomiast ich zielona barwa to nawiązanie do tradycyjnego koloru Księgi Koranu, z klasycznie złotym tekstem.
-
Tasleem Mulhall, artystka pozostająca pod silnym wpływem swojego jemeńskiego pochodzenia, przyjechała do Anglii w wieku piętnastu lat, przywożąc ze sobą wiele przeżyć i doświadczeń z okresu dojrzewaniem w kraju muzułmańskim. Codziennie oglądała sceny ujarzmiania i upokarzania kobiet, co w pewnym momencie jej nastoletniego życia zaczęło się jej jawić jako norma. Oprócz malarstwa i rzeźby Mulhall zajmuje się również niezależną fotografią prasową. Zajęcie to uznaje za regenerujące jej siły: „Fotografia to dla mnie zaczerpnięcie świeżego powietrza”. Ale wraz z rosnącą potrzebą wyrażania swojej sztuki i rzemiosła w trzech wymiarach niezmiennie ciągnie ją do rzeźby, choć malarstwo jest wciąż jej wielką pasją. Tasleem Mulhall jest pierwszą brytyjską artystką z Jemenu, która została zdobyła rozgłos na całym świecie. Jej ambitne prace są prezentowane na wystawach w najważniejszych galeriach. Można je było oglądać m.in. na wystawach zbiorowych w Londynie w Royal Opera Arcade Gallery i La Galleria Pall Mall. Dzieła Mulhall są także często eksponowane w Galerii SaatchiArt. Praktyka Tasleem Mulhall polega na ciągłej analizie przemian kulturowych, społecznych i politycznych w jej rodzinnym kraju. Artystka spełnia się także, jako mówca i działacz społeczny. Na Międzynarodowej Konferencji Kobiety dla Kobiet i EBOR organizowanej w 2022 Mulhall nagłaśniała sprawę okaleczania żeńskich narządów płciowych w krajach wschodniej Afryki. Z kolei jej wystąpienie na konferencji w College of Westminster poświęcone tematowi małżeństw dzieci, które są dopuszczalne w niektórych krajach muzułmańskich, wywarło tak wielkie poruszenie, że jego tekst został przekazany przez słuchaczy Nigeryjskiemu Wysokiemu Komisarzowi, który przebywał wówczas Londynie, aby ten użył go w nigeryjskim parlamencie pochylającym się w tym czasie nad zmianą prawa dotyczącego małżeństw dzieci w tym kraju. Mulhall wielokrotnie zabierała głos na forum różnych parlamentów, występowała również na Konferencji Praw Człowieka ONZ oraz na Konferencji Zjednoczonej Federacji Pokoju i Jedności Wiar. Tasleem Mulhall została także zaproszona przez Fundację START do prowadzenia warsztatów terapeutyczno-artystycznych w sierocińcu w Ammanie w Jordanii dla dzieci, które doświadczyły maltretowania i przemocy.
