spotkanie
Pedagogiki empatyczne
-
María Paola Malavasi L. (również Lola Malavasi; San José, Kostaryka)
- Współdyrektorka niezależnej przestrzeni artystycznej non profit TEOR/éTica w San José w Kostaryce, poświęconej współczesnej praktyce artystycznej Ameryki Środkowej i Karaibów. Odpowiada w niej za projekty edukacyjne i badawcze; skupia się na produkcjach młodych artystów, tworzeniu nowych praktyk zarządzania kulturą oraz edukacji artystycznej. Jest pomysłodawczynią i kierowniczką projektu Alter Academia, programu rezydencyjnego dla młodych artystów z Kostaryki, opartego na zasadach kolektywnego uczenia się i pracy. Jej projekty kuratorskie to m.in. Teramorfosis (2015) i Lo Escrito, Escrito Está (2016), oba prezentowane w TEOR/éTica. Wraz z Miguelem A. Lópezem była kuratorką wystawy Virginii Pérez-Ratton Centroamérica: deseo de lugar w MUAC-UNAM w Mexico City w roku 2019. Wraz z Danielą Morales redaguje magazyn cyfrowy „Buchaca”, którego celem jest zachowanie pamięci o projektach TEOR/éTica i jej współpracowników. Ukończyła z wyróżnieniem historię sztuki na Savannah College of Art and Design, (2011).
-
-
Daniela Ramos Arias (San José, Kostaryka)
- Artystka wizualna, niezależna kuratorka i mediatorka sztuki, mieszkająca i pracująca w Bergen w Norwegii. Jest założycielką i dyrektorką platformy mediacyjnej i pomocowej ART + FOLK. Brała udział w kilku społecznie zaangażowanych projektach kuratorskich w nietypowych przestrzeniach, takich jak odds project (2013) w Oddzie; Ultimo Scenario (2017) w byłej klinice dla dzieci, we współpracy z personelem medycznym szpitala Haukeland w Bergen; Nye Fortsettelser (2018-19), sztuka w przestrzeni publicznej w Vaksdal. Jest kierownikiem ds. edukacji i mediacji w Bergen Assembly 2019 i prowadzi zajęcia na studiach magisterskich na uniwersytecie w Bergen. Arias jest aktywną członkinią latynoamerykańskiej i iberoamerykańskiej sieci sztuki i edukacji Red de Pedagogías Empáticas i członkinią programu Kommune Mentor Programme for Cultural Producers, zorganizowanego przez miasto Bergen.
-
Marilia Loureiro (São Paulo, Brazylia)
- Kuratorka odpowiedzialna za program Casa do Povo, miejsca pamięci w São Paulo, którego celem jest wspieranie procesualnej i zaangażowanej społecznie sztuki. Pracowała również jako kuratorka instytucji takich jak Museu de Arte Moderna de São Paulo (MAM-SP), Museu de Arte de São Paulo (MASP) i Bienal de São Paulo, gdzie zorganizowała Des/re/organizações Afetivas w ramach programu publicznego jego 33. edycji. Jej działalność poza oficjalnymi instytucjami to m.in. projekty w CAPACETE (Rio de Janeiro), Ateliê397 (São Paulo), Pivô (São Paulo) oraz praca w charakterze kuratorki gościnnej w Lugar a Dudas (Cali, Kolumbia). Marilia ukończyła studia magisterskie w ramach MACBA Independent Study Program w Barcelonie.
-
Aisel Wicab (Miasto Meksyk, Meksyk)
- Artystka, edukatorka, menadżerka kultury i badaczka pracująca w różnych obszarach – zajmuje się pisarstwem, rysunkiem, wideo i performansem. Współzałożycielka grupy kinematograficznej Colectivo Luz y Fuerza (2011) i członkini międzynarodowego kolektywu filmu eksperymentalnego Trinchera Ensamble (2005–2011). Przez siedem lat pracowała w Fundacji Alumnos47 (2011–2018), kierując działalnością badawczą w obszarze edukacji, tworząc i rozwijając projekty społeczne wykorzystujące sztukę współczesną. Pokazywała swoje prace i prowadziła warsztaty w przestrzeniach publicznych, szkołach, ośrodkach kultury i muzeach w Meksyku, Argentynie, Urugwaju, Kostaryce, Kolumbii, Chile, Kanadzie, Austrii, Słowacji, Francji i Hiszpanii. Należy do La Hervidera, meksykańskiej grupy edukatorek, pracuje jako rezydentka-badaczka w Muzeum Reina Sofía w Madrycie i koordynuje Międzynarodową Sieć Pedagogik Empatycznych.
-
Marianna Dobkowska (Warszawa)
- Historyczka sztuki i kuratorka rezydencji, projektów badawczych i wystaw. Traktuje praktykę kuratorską jako narzędzie budowania relacji i wspierania sytuacji opartych na długotrwałej współpracy, łącząc doświadczenia z zakresu sztuk wizualnych i performatywnych, edukacji i aktywizmu społecznego. Od 2004 roku współtworzy program rezydencyjny w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie – jeden z wiodących programów rezydencyjnych w Europie Środkowej. Jest kuratorką i współkuratorką wielu wystaw i projektów, w tym Public AIR, We Are Like Gardens, Porthos i Akcja PRL, realizowanych w przestrzeniach publicznych i uwzględniających aktywny udział publiczności. Wraz z Krzysztofem Łukomskim była kuratorką dwuletniego projektu i wystawy w Narodowej Galerii Indonezji w Dżakarcie, zatytułowanej Social Design for Social Living (2015–2016), oraz wystawy-spotkania w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski Gotong Royong. Rzeczy, które robimy razem (2017-2018). Obecnie interesuje się działaniami na skrzyżowaniu praktyk artystycznych, kuratorskich i edukacyjnych oraz jest zaangażowana w działalność Międzynarodowej Sieci Pedagogik Empatycznych.
Spotkanie odbywa się w ramach Roku Antyfaszystowskiego.
Spotkanie jest organizowane we współpracy z
Wsparcie językowe
