13/09/2019
debata
Jak pozostawać przy problemach? Instytucje sztuki a kryzys środowiska
w ramach projektu Plastyczność planety
Pięć kuratorek, dyrektorek i badaczek z Europy i Afryki zmierzy się z kwestią, w jaki sposób – za Donną Haraway – pozostawać przy problemach w obliczu katastrofy klimatycznej. Projekt Plastyczność planety zachęca do postawienia pytań o relację kryzysu środowiskowego oraz dyskursów i praktyk świata sztuki i jej instytucji. Od dekad galerie i muzea sztuki współczesnej deklarują zaangażowanie w istotne kwestie bieżące, dostrajając swoje programy do tego, co w danej chwili domaga się uwagi i namysłu. W takiej perspektywie kryzys klimatyczny, postępująca katastrofa środowiska naturalnego i nieodwracalna degradacja zasobów naszej planety są tematami najbardziej alarmującymi i wymagającymi interwencji oraz wspólnej troski. Jaki kształt przybrałoby uczestnictwo we współczesnym kryzysie i próby radzenia sobie z nim przez świat sztuki? Przy użyciu jakich narzędzi? W jaki sposób instytucje powinny radykalnie przemyśleć siebie, tak by mogły wypełniać przypisane im role? To tylko niektóre z pytań, na jakie poszukają odpowiedzi zaproszeni goście.
-
Uczestniczki
- Defne Ayas, Viviana Checchia, Tandazani Dhlakama, Mira Gakjina, Anne Szefer Karlsen
Więcej
-
Viviana Checchia
- jest kuratorką, krytyczką i wykładowczynią działającą na forum międzynarodowym. Obecnie pełni funkcję kuratorki realizując projekty społeczne w Centre for Contemporary Art (CCA) w Glasgow, gdzie niedawno przygotowywała projekt Jonasa Staala The Scottish European Parliament i zespołowy projekt The House That Heals The Soul (2017). Na Uniwersytecie w Longhborough ukończyła studia doktoranckie, a jej rozprawa dotyczyła praktyk kuratorskich wspieranych przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego w rejonie Morza Śródziemnego w latach 2005-2015. Od ośmiu lat Checchia współkieruje pracami ośrodka vessel, będącego platformą dla krytycznych dyskusji na temat zmian kulturowych, społecznych, ekonomicznych i politycznych. Powstał on za sprawą działań wspólnotowych w Apulii we Włoszech. W 2013 roku wraz z Anną Santomauro otrzymała grat ICI/DEDALUS na realizację projektu w Stanach Zjednoczonych pod opieką Mary Jane Jacob, a w 2016 roku przyznano jej The Igor Zabel Culture and Theory Award za wkład w uprzystępnianie i międzynarodowe upowszechnianie sztuki Europy Wschodniej.
-
Defne Ayas
- w latach 2012-2017 kierowała pracami Centrum Sztuki Współczesnej Witte de With w Rotterdamie, gdzie inicjowała, kuratorowała i organizowała długoterminowe projekty, wystawy grupowe i solowe, między innymi Kunsthalle for Music Ariego Benjamina Meyersa (2017-2018), Öğüt and Macuga Ahmeta Öğüta i Goshki Macugi (2017), The Ten Murders of Josephine Rany Hamadeh (2017), The Music of Ramon Raquello and his Orchestra Erica Budelaire’a (2017) i WERE IT AS IF Bik Van der Pol (2016). Zanim dołączyła do Witte de With mieszkała w Szanghaju, gdzie w 2007 roku wraz z Davide Quadrio założyła Arthub Asia, inicjatywę badawczo-produkcyjną, obejmującą swoim zasięgiem całą Azję. Organizowała również pokazy na dużych festiwalach, na przykład, jako kurator pawilonu tureckiego na 56. Biennale w Wenecji w 2015 roku, na 6. Biennale w Moskwie w 2015 roku i na 11. Triennale Bałtyckim w 2012 roku. Obecnie pełni funkcję dyrektor artystycznej 13. Biennale w Kwangdzu (2020).
-
Tandazani Dhlakama
- jest kuratorką w Muzeum Sztuki Współczesnej Zeitz w Kapsztadzie, gdzie ostatnio zorganizowała wystawę Five Bhobh: Painting at the End of an Era (2018). W 2011 roku ukończyła studia licencjackie w zakresie historii sztuki i nauk politycznych na Uniwersytecie St. Lawrence w Stanach Zjednoczonych z wynikiem magna cum laude, a w 2015 roku otrzymała magisterium z muzeologii na Uniwersytecie w Leeds w Wielkiej Brytanii. Do 2017 roku pracowała w Galerii Narodowej w Harare w Zimbabwe, gdzie pełniła szereg funkcji, między innymi była koordynatorką Międzynarodowej Konferencji Kultur Afrykańskich (2017). W tej placówce jako kuratorka przygotowała kilka wystaw, między innymi Engaging with „the Other” (2013), Women at the Top (2014), ZimbabweIN Design (2014 i 2017) i Dis(colour)ed Margins (2107). Należała do zespołu kuratorów, który we współpracy z British Council w Zimbabwe, Zimbo Jam i Impact Hub Islington przygotował wystawę These Images are Stories (2017). Była współzałożycielką galerii Tsoko, będącej niezależną przestrzenią artystyczną, gdzie w 2016 roku zrealizowała wystawę Beyond the Body, inaugurującą działalność tej instytucji.
-
Mira Gakjina
- jest historyczką i krytyczną sztuki oraz główną kuratorką w Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje. Ukończyła studia magisterskie na Wydziale Filozofii Uniwersytetu w Zagrzebiu i studia doktoranckie w zakresie zarządzania instytucjami sztuki. Jej obroniona w 2017 roku rozprawa doktorska nosiła tytuł „Zarządzanie instytucjami kultury – przypadek Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje”. Jest główną kuratorką Biennale Młodych Artystów, organizowanego w Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje, a w ramach programu kulturalnego Prohelvetia jako rezydentka przygotowała wystawy w Zurychu, Bernie i Genewie. Była również kuratorką Limitidi Temporary Art Project w Maroku i wzięła udział w programie kuratorskim Closeconnection w Amsterdamie. W latach 2013-2017 pełniła funkcję Macedońskiego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Od 2017 roku jest dyrektorką Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje. Obecnie pełni funkcje Komisarza Pawilonu Północnej Macedonii na Biennale w Wenecji w 2019 roku.
-
Anne Szefer Karlsen
- jest kuratorką, autorką tekstów, redaktorką i pedagogiem. Jest profesorem praktyk kuratorskich i kierownikiem studiów magisterskich w zakresie praktyk kuratorskich na Wydziale Sztuki Współczesnej, Muzyki i Projektowania Uniwersytetu w Bergen (2015-2021). Od 2018 roku pełni funkcję starszego doradcy w Bergen Assembly. W latach 2008-2014 była dyrektorem Centrum Sztuki Hordaland w Bergen, w 2015 roku kuratorką Norweskiego Biennale Rzeźby, a w 2013 roku Międzynarodowego Festiwalu Sztuki w Lofoten (LIAF). Była również zastępcą głównego kuratora do spraw badań i kontaktów podczas Biennale w Beninie w 2012 roku. Jej artykuły ukazały się w takich czasopismach jak „Afterfall”, „Billedkunst”, „Kunstjournalen B-post” i „Kunstkritikk”, a także w monografiach zbiorowych Making Biennials in Contemporary Times (red. Galit Eilat et al., 2015) i Condition Report (red. Koyo Kouoh, 2013). Była też redaktorem serii Dublett (2012-2016), współredaktorem tomów Self-Organised (2013) i Lokalisiert/Localised (2009).
Wsparcie
